Benim dedem söylediklerine göre bir köy bilgesiymiş.
Yatağında geçirdiği son 8 ayında ondan helallik almaya gelen herkes hayatla ilgili çok önemli özlü sözler alır giderlermiş.
Ben hayatım boyunca topu topu 5-6 kere gördüm kendisini.
Bir keresinde bana " insan ya sanatkâr olacak yâda sabahatkâr olacak " demişti.
12 yaşımda bunun içeriğini anladığımı düşünüyor olacağım ki aklımdan çıkmamış bu söz.
ama her 10 yılda bir yeni anlamlar yüklüyorum.
Tanrının bana sanatla ilgili hiç bir yetenek vermediği su götürmez bir gerçek.
Ara sıra kontol ediyorum ama her seferinde bu gerçeği kabul etmek zorunda kalıyorum.
Hayatımda çalışmaya motive olmakta zorlandığım her seferinde bu sözü hatırlar ve işime daha fazla çaba göstermeye çalışırım. (Ama tanrıya bu cimriliğin sebebini mutlak soracağım.)
Bir de ne büyük bir aydından faydalanma şansını kaybetmişim onun pişmanlığı içindeyim (umarım aynı şeyi babamı kaybettikten sonra da hissetmem)
Sanatın ve sanatcının dostu tomates yazdı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder