21 Haziran 2009 Pazar

Artur Miller'in Zülfü Livaneli'ye anlattığı bir hikaye;



İş Bölümü

Yıllar önce Artur Miller uçakla Amerika'nın Batı kıyısından doğu kıyısına uçuyormuş.Yanında da tanımadığı bir adam oturuyormuş.Büyük çölün üstünden geçerken adam Arthur Miller'e dönmüş ve ''Beyefendi''demiş, ''Bakın ne kadar yazık ouyor.Koskoca çölde hayat yok.Oysa bu kadar geniş bir alanda yüz binlerce kişi oturabilir,iş bulabilir ve tarım yapabilirdi.Gerçekten çok yazık.''Arthur Miller okumakta olduğu kitaptan başını kaldırmış ve ''iyi ama''demiş.''Bu çölde su yok ki!Adı üstünde çöl işte.Su olmayınca hayat nasıl olabilir?'' Adam kurnaz kurnaz gülümsemiş.''Siz öyle sanıyorsunuz'' demiş,''Yerin yüzlerce metre altında müthiş bir su rezervi var.''Bu sefer Arthur Miller iyice ilgilenmiş.Çünkü anlamış ki adam konunun uzmanı.''Peki o suyu çıkarmak imkansız değil mi?'' diye sormuş.''Hayır''diye yanıt vermiş adam.''Orta şiddette bir nükleer patlamayla o su yer yüzüne çıkar.''

Arthur Miller şaşırıp kalmış.''Nükleer patlamanın etkileri ne olacak?'' demiş.''Radyasyon,kitle ölümleri,lanetlenmiş bir toprak....''Ben orasına karışmam .''demiş adam.''O başka uzmanların alanına giriyor.Çaresini onlar bulsunlar.Ben su çıkarma uzmanıyım.

Bütünü göremeyen bir uzman,Çağımızın teknolojik uygarlığın bir belgesi.Tek bir konuda uzmanlaşan olaylar arasında sebep sonuç ilişkisi kuramayan Papağan gibi ezberlediği dalda en iyi, bütünü görmede sıfır olan teknolojik uzmanlar çağı.

20 yy.öncesi,böyle delice tek alanda uzmanlaşma tutkusu yoktu.Bütün çağlarda bilim ve sanat yakınlaşmış aynı kişilerde yüceltilmişti.Bilim adamları hem filozof hem şair olabiliyorlardı. Matematik,astronomi,mantık,fizik ile ilgilenip resimde yapabilyorlardı.Müzik aleti çalanlar şiir kitabı çıkaranlar vardı.Kısacası tüm bilim ve sanat dalları ile ilgilendikleri için çağımıza ışık tutmata devam ediyorlar hala.Çağımızın hastalığı iş bölümü, ne yazık ki insanlığı dumura uğratmış durumda hepimiz birer papağan olmuş yaşama kendi penceremizden bakmaya devam ediyoruz.Görülecek bir çok pencereyi ne yazık ki fark edemiyoruz.

21 yy.İş bölümü hastalığından kurtulma çağı olması umuduyla.

Hiç yorum yok: